Erwin Axer

Brał udział w powstaniu warszawskim, po czym, jako jeniec wojenny, przebywał w stalagu.

W latach 1954-57 był dyrektorem połączonych scen Teatru Współczesnego i Narodowego. Przez 30 lat, do roku 1979, zajmował się pedagogiką na Wydziale Reżyserii w warszawskiej PWST.

Podczas drugiej wojny światowej pracował jako robotnik w kamieniołomie i kopalni manganu.

Od 1962 roku Axer reżyseruje regularnie za granicą - w Niemczech Zachodnich, Szwajcarii, ZSRR, USA i Holandii. Od 1972 roku był stałym reżyserem-gościem wiedeńskiego Burgtheater. W latach dziewięćdziesiątych reżyserował w Thalia Theater w Hamburgu.

W 1939 roku został absolwentem Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie (Polska).

Otrzymał następujące nagrody i odznaczenia państwowe:
- 1952 r. - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1953 r. - Nagroda państwowa II stopnia;
- 1954 r. - Order Sztandaru Pracy II klasy;
- 1955 r. - Medal 10-lecia Polski Ludowej;
- 1959 r. - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1980 r. - Order Sztandaru Pracy I klasy;
- 1989 r. - Odznaczenia Zasłużony dla Kultury Narodowej;
- 1996 r. - Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski;
- 2005 r. - Złoty Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis";
- 2007 r. - Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Zmarł w Warszawie (Polska). Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.